3 dagen Zion national park
Dag 1 - Kayenta & Emerald Pools
Vanmorgen stond er een heerlijk ontbijtje voor ons klaar. Echt super lief, want we hadden zelf niet zo veel mee om te eten. Nadat we de eieren, bacon en aardbeien naar binnen hadden gewerkt gingen we snel op pad richting Zion. Even snel een ‘America the Beautiful’ pas halen bij Kolob Canyon en dan door naar mijn favoriete park in Amerika. Toen we door Springdale reden kwamen alle leuke herinneringen van de keren daarvoor terug. Oscar’s waar we zo moesten lachen toen papa 2 liter beer voor z’n neus kreeg, onze accommodatie en de Zion Brewery waar we geregeld een drankje en hapje deden.
Eenmaal in het park even wachten op de shuttle om ons naar stop 5 te brengen. Omdat er wat bruggen waren afgesloten hebben we een wandeling geïmproviseerd: Grotto trail, Kayenta Trail, naar de Middle- Upper & Lower Emerald pools, een klein stukje van de Sandbank en toen kwamen we uit bij stop 4. Het was echt ontzettend mooi, we hebben alle delen van de vallei kunnen bekijken en hier ook de nodige foto’s gemaakt. Helemaal aan het begin zagen we al een stel herten met een kleine. Daarna nog een heel stel hagedissen en eekhoorns (vind Isabelle helemaal leuk). Tijdens het lopen wisten we eigenlijk niet waar we kijken moesten. En je moet natuurlijk goed op de paden letten want het loopt steil naar beneden. De eerste pool was vrijwel helemaal opgedroogd, de upper emerald pool (half uur heen en terug) was wel gaaf met een kleine waterval die langs de wand naar beneden kwam.
Op de weg terug was er wel een kleine verwarring, maar in samenwerking met een super aardig Canadees stel hebben we de weg naar stop 4 gevonden. De shuttle bracht ons vanaf hier weer naar het visitor center. Hier hebben we op de wifi snel permits aangevraagd voor Angels Landing & Kanarra Falls, hopelijk lukt dit! Na 3 uur wandelen vonden wij het natuurlijk nog niet genoeg. We deden nog de korte Pa’rus trail er achter aan. Anderhalf uur later kwamen we dan weer terug bij het begin punt en besloten we naar huis te gaan.
Zion dag 2 - Angels Landing & Scouts Overlook
Sweet home Alabama over de speaker, bagel met bacon & tassen gevuld met water. Zo gingen wij vanmorgen rond 7.15 weg van het verblijf richting Zion national park. We hadden de permit gekregen voor Angels Landing. Beide met een beetje spanning zaten we in de auto, rijdend door de geweldige omgeving. Eenmaal bij het park de shuttlebus naar stop 6: de Grotto. Een klein zenuwenplasje en toen begon onze weg naar boven. Het grootste stuk loop je over de Scouts trail naar boven. Zigzaggend steil omhoog, af en toe even stoppen voor een slokje water. Het was gelukkig nog niet super warm en we liepen het grootste stuk in de schaduw. Al vrij snel waren we boven na de eerste klim, toen moesten we nog een stukje door een kloof heen. Daarna begon het ‘Walters Wiggels’ gedeelte. Nu nog steiler omhoog naar Scouts Outlook.
Eenmaal boven even energie bijtanken in de vorm van een banaan, wat wortels en appelsap. Nadat de ranger onze vergunning had goedgekeurd mochten we beginnen aan Angels Landing. De berg steil omhoog, zonder dat er echt een pad loopt, naast het deel waar je loopt gaat het recht naar beneden voor een paar honderd meter. Er zijn alleen kettingen om je aan vast te houden. Ik ben niet snel bang, of vies van een uitdaging maar ik vond dit echt heel spannend. Delen dat je je voor je leven vast klampt aan de ketting want 30 cm naast je voeten is de afgrond. Isabelle vooral, maar ik ook hebben een beetje last van hoogte vrees (maar eerlijk wie niet in deze situatie). We kwamen aan bij het eerste rust punt/uitkijkpunt. Achteraf gezien hadden we hier beter niet kunnen stoppen, want toen we zagen wat er nog komen zou durfde we eigenlijk allebei niet verder. Alhoewel de wandeling niet super moeilijk was, vonden we het gewoon echt te eng, m’n hart bonsde in m’n keel vooral als er iemand die naar beneden kwam je moest passeren. Eén van 2 moet dan de ketting loslaten… Isabelle zei vrijwel direct dat zij niet door wilde. Ik zag vooral heel erg op tegen de weg weer terug naar beneden en ik durfde niet alleen verder. We zijn bijna tot de helft gekomen, prestatie opzich toch?? Ter illustratie; er zijn 18 mensen omgekomen tijdens het doen van de wandeling.
Eenmaal terug bij Scouts Overlook zijn we de andere kant op nog wel een heel deel omhoog gelopen voor een waanzinnig uitzicht. Geweldige uitzichten zijn er genoeg, daarvoor hoef je gelukkig niet naar de top van Angels Landing. Eenmaal weer terug bij de Zion Lodge beneden, na het lopen van de korte Grotto Trail, hebben we beide even gebeld met het thuis front! We hebben (de helft van) Angels Landing overleefd!
De rest van de middag even bijkomen; boodschappen gedaan, samen gekookt, gelezen in het zonnetje, gegeten in het zonnetje, en de zonsondergang gekeken met een theetje. Morgen weer een nieuw avontuur, maar ditmaal niet op hoogte!
Zion dag 3 - Observation Point & Canyon Overlook
Het plan was vanmorgen om 9.00 in de auto te zitten richting Zion national park. Onze laatste dag hier. Vanwege wat naar huis bellen en ontbijt maken werd dit 9.45. Observation Point stond al langer op mijn to do lijstje. In 2019 was deze gesloten vanwege ‘major rockfall’ aan de east rim in Zion. Tot mijn grote teleurstelling was dit wederom het geval… Maar de eigenaar van ons verblijf wist ons te vertellen dat er nog een andere route is naar Observation Point. De wandeling misschien wat minder indrukwekkend maar het eindresultaat het zelfde. We moesten naar Zion Ponderosa Lodge navigeren. Om hier te komen gingen we door Zion park met de auto, door de geweldige tunnels die dwars door de bergen gaan en aan alle kanten een super uitzicht.
Eenmaal aangekomen was het eigenlijk totaal onduidelijk wat de bedoeling was. Het leek gewoon op een vakantie park. De receptie vertelde ons dat er een shuttle naar Observation Point ging, dit wilde we niet want we wilde lopen. Een beetje in de war gingen we met een kaart op weg. Na 20 minuten lopen over het pad snapte we er niks meer van. Verward stonden we met de kaart langs de weg toen een truck stopte met de vraag of we verdwaald waren… Uhm ja beetje wel. De man was super aardig en bood ons een ‘ride’ aan. Een beetje vertwijfeld keken we elkaar aan, maar we zagen op de maps dat het nog 4 mijl (!) naar het beginpunt van de trail was. Een beetje miscommunicatie met de receptie dus, de shuttle zou ons naar de trailhead van Observation Point brengen. Oké nou vooruit, we gingen in de auto zitten. Gezellig kletsend, waarvan we hebben gemerkt dat de meeste Amerikanen dit spontaan doen, kwamen we aan op locatie. Eind goed al goed.
De wandeling zelf was inderdaad niet veel indrukwekkend, maar het uitzicht bij het eindpunt des te meer. Hier lekker gegeten en wat gedronken.
Eenmaal weer terug bij het beginpunt besloten we dan ditmaal een shuttle te vinden en niet te liften bij een vreemde ;).
Nou goed, eenmaal terug bij Ponderosa besloten we om nog een wandeling te doen. Die zou vlak voor de tunnel die ons weer in het hart van het park zou brengen beginnen. Canyon Overlook is een korte wandeling, maar heel leuk met paden in natuursteen, over kleine houten bouwsels en door grotten heen. Het uitzicht was weer geweldig!! Blij dat we dit toch nog even gedaan hebben.
19.00 weer bij het huis. Samen wraps gemaakt en gegeten op het balkon met het gave uitzicht op Kolob Canyon. Morgen hebben we een road-trip richting het noorden, zin in!!
Wat een avonturen beleven jullie, ook wel doodeng en weer prachtige foto’s