San Jose -> La Fortuna
Vandaag weer een hele dag vol bussen op het programma. Nadat we geld hadden gepind (hele rare gewaarwording dat je aangeeft 200.000 te willen pinnen), en ontbijt hadden gegeten zaten we alweer in de Uber richting de bussen terminals midden in San José. Vanaf hier pakte we eerst de bus naar Ciudad Quesada, dit duurde echt een eeuwigheid vooral omdat het vrijwel onmogelijk leek om San José ooit uit te komen met zo’n enorme bus. Maar goed 4,5 uur verder kwamen we aan. Daar moesten we toen een uur wachten voordat de volgende bus naar La Fortuna vertrok. Deze rit duurde ook weer zo’n anderhalf uur. Echt een hele lange reisdag uiteindelijk. Maaaarrr daarna heb je ook wat!
Namelijk: Tijn & Jurre!!! De jongens hadden alles al klaar voor een heerlijke pasta pesto maaltijd die ze vervolgens ook voor ons hebben bereid. We hebben samen gezellig gegeten en eindeloos spelletjes gespeeld. Daarna lekker naar bed want morgen een intensieve dag voor de boeg!
La Fortuna dag 1
Vanmorgen waren we vroeg wakker, de jongens hadden nog jetlag en Isabelle en ik zaten nog in ons jungle ritme maar we door de warmte vroeg de hutjes uit werden gejaagd. Eerst boodschappen doen en een heerlijk ontbijtje gemaakt met ei, tortilla’s en bacon. We worden echte locals.
Rond een uur of half 12 gingen we op weg naar de Cerro Chato trail. Deze trail begint bij een lodge, je loopt dan eerst langs 2 uitkijkpunten en daarna begint de echte trail naar boven. Het eindpunt is een krater gevuld met helder groen water om in te plonzen, een beloning na al het harde werk. Eigenlijk is de trail ‘illegaal’, er staan overal bordjes dat je terug moet keren als je eenmaal voorbij de eerste uitkijkpunten bent. Maar iedereen, inclusief het meisje bij het begin, weet dat alle toeristen richting de krater lopen. Het meisje zei zoiets van ‘wij raden aan om niet verder te lopen dan de uitkijkpunten maar het kan natuurlijk zijn dat je een bordje mist’. Hoe dan ook wij gingen vol goede moed op weg, het eerste stuk was flink omhoog maar gelukkig was het niet ver tot we bij het tweede uitkijkpunt kwamen en we het begin van de klim in zicht hadden.
Het was een smal pad, het leek wel door water uitgehouwen, en vooral heel stijl omhoog. We moesten klimmen, klauteren, bukken en via touwen naar boven of naar beneden zien te komen. De omgeving was geweldig, midden in de jungle, overal dieren geluiden om je heen; echt super gaaf. Wel was het heel erg zwaar, alhoewel de zon niet rechtstreeks op je brandde vanwege het bladerdak, is het er vochtig en alsnog wel 30 graden. Isabelle was ziek en is uiteindelijk omgekeerd omdat het te zwaar was. Achteraf gezien was dit een perfect punt om te stoppen want erna werd het op een of andere manier nog veel moeilijker en fysieker. In een tempo van jewelste, natuurlijk gezet door Tijn, zijn we uiteindelijk tot de top van de krater gekomen. Eenmaal op de top moesten we naar beneden tot het meer, dit stuk was volledig met touwen om jezelf vast te kunnen houden, af en toe moest je bijna 3 meter langs de wanden afdalen.
Het meer was het overigens meer dan waard. De plek was geweldig mooi, een oase van rust en heeeerlijk koud water. Ook hadden we nog wat bananen brood, nootjes en water dus hebben we er gelijk maar een feestmaal van gemaakt. Omdat het regenseizoen is hier wilde we wel weer op tijd naar beneden gaan, de regen komt met bakken uit de lucht als het eenmaal begint en vaak ook vergezeld met onweer en bliksem. De terugweg ging een heel stuk sneller dan de heen weg, precies toen de ergste onweer startte waren we weer terug bij het tweede uitkijkt punt.
Uiteindelijk kwamen we alsnog doorweekt terug bij het beginpunt omdat we natuurlijk nog dat hele stuk naar beneden moesten wandelen. Het was eigenlijk ook wel lachen, in onze poncho’s naar beneden rennen en elke keer schrikken van de enorme knallen en bliksem die steeds dichterbij leek te komen.
Eenmaal terug bij het hostel hebben we spelletjes gespeeld en gekookt. Na het eten zijn we met een groep van het hostel naar de hotsprings gegaan. Iedereen had drankjes mee en er waren kaarsen en muziek mee. Toen we aankwamen betrapte we een stel heterdaad en ook 3 wasberen zagen hun kans schoon; we zagen ze wegrennen met een deel van de spullen van het stel… Nou ja goed wij hebben heerlijk in de hot springs gezeten met onze sangria en never have i ever gespeeld met de Amerikaanse gasten. Uiteindelijk rond 00.30 weer thuis en lekker naar bed!
La Fortuna dag 2
Vanmorgen wat langer geslapen en wederom een supermarkt run gedaan voor wat ontbijt spullen. Het was al vrij vroeg aan het regenen dus we hebben begin van de ochtend vooral spelletjes gedaan en aan onze verslagen gewerkt. Daarna zijn we met bijna het hele hostel richting de rope swing gegaan. Zoals de naam als suggereert kan je hier met een rope swing de rivier in slingeren, best wel hoog vanaf zo’n 5 meter. Beetje spannend maar wel gaaf en het water was heerlijk koud en verkoelend.
Daarna hebben we met z’n alle boodschappen gedaan en gekookt voor een groot ‘family diner’. Daarna was het tijd om wat internationale drank spelletjes te spelen, aan tafel zaten: Nederlanders, Amerikanen, Britten, Denen, Noren en Duitsers. Genoeg spellen om uit te kiezen dus. Het was heel gezellig en daarna zijn we met een groep ook naar de club geweest. Even schakelen om 25 minuten te moeten lopen ipv een stukje fietsen, maar goed een bvo’tje en slechte gesprekken en je bent er zo. Het is grappig om te zien dat de clubs en de mensen hier zo anders zijn dan in Nederland. Wel heeeel erg naar ons zin gehad en Jurre heeft mij heel lief naar huis gelopen.
Met plezier gelezen!
Erg benieuwd naar internationale drankspelletjes( en de gevolgen) ..
Die tochten doen me denken aan de trips destijds met onze vader en de jungle geluiden herinner ik me van Angkor Wat dus ik zit fijn mee te genieten in memory lane..
Veel plezier daar met zijn vieren..